Хилерлер – Филиппинның шалғай ормандарында өмiр сүретiн емшiлер. Олар адамға пышақ салмай, өз саусақтарымен ота жасап емдейдi. Дәстүрлi медицинадан үмiт үзген жүз мыңдаған адам жыл сайын сонау Филиппинға ем iздеп аттанады. Хилерлердi бiреулер Жер бетiндегi Құдайдай көрiп, тiрi жанға бергiсiз қасиетiне бас исе, ендi бiрi оларды алаяқ деп айыптайды.
Адамның ауру мүшесiне пышақ салмай, ешқандай медициналық құралдарды пайдаланбай, жалаң саусақтарымен дененi тiлiп, ота жасайтын хилерлерге Батыстың назары екiншi дүниежүзiлiк соғыстан кейiн ауды. Саусақтарын тап бiр қайшы ұқсап қимылдататын хилерлердi Батыс ғалымдары талай мәрте зерттеген. Бiрақ, қасиетiн сол бойы ешкiм аша алмады. Расында да, адамның ауру жерiн қолмен ашып, жөндеп, орнына қойған соң, ота жасаған мүшеде ешқандай тыртық қалмайтынын немен түсiндiресiң?
Хилер отаны өзiне ем iздеп келген қалың көпшiлiктiң көзiнше жасайды. Сырқатты жатқызып, әуелi денесiн әбден уқалайды. Сосын ауру мүшесiн тауып, сол жерге терiнi бүктеп жинайды да, саусақтарымен iшкi органдарға енiп кетедi. Кейде денеден ауруға себеп болған бөлiктердi алып шығады. Хилердiң отасы кезiнде науқас көп қан жоғалтады. Бiрақ, ота жасатқандардың барлығы бiр ауыздан хилер саусақтарымен енгенде еш жерi ауырмағанын, қайта жылуды сезгендерiн баяндайды. Хилер анестезия, ауруды басатын дәрiлер қолданбайды.
